(Αποστολή 2009)
Η Καταβόθρα των Πελετών είναι πρώτη σε βάθος στην Πελοπόννησο.
2η στη Χερσαία Ελλάδα και
4η σε όλη την χώρα μετά από δύο βάραθρα της Κρήτης .
Η καταβόθρα, βρίσκεται 1,5χμ. ΝΑ από το χωριό Πελετά στον "Κάτω Κάμπο" στο χαμηλότερο σημείο του.
Πρώτη φορά η καταβόθρα εξερευνήθηκε από την Ε.Σ.Ε. τον Ιούλιο του 1978 σε μήκος 100 μέτρα περίπου και βάθους περί τα 25 μέτρα, μέχρι την λίμνη-σιφόνι που σχηματίζεται εκεί.
Τον Σεπτέμβριο του 1989, ο ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο., μετά από πρόσκληση του τότε προέδρου κυρίου Μάρκου, πέρασε μετά από το σιφόνι (αφού είχε αντληθεί το νερό με την βοήθεια των κατοίκων της κοινότητας)
Η καταβόθρα ενώ στην αρχή είναι σχετικά στενή χωρίς μεγάλες καταβάσεις, μετά το σιφόνι αρχίζουν βάραθρα.
Βρίσκουμε λίμνη την οποία περνάμε με διαγώνια τραβέρσα.
Σε εκείνο το σημείο υπάρχει εισροή νερού (σχηματίζοντας γκουρ και κρυσταλλικό τοίχωμα) από διάδρομο ο οποίος ανοίγεται για 22μ. και καταλήγει 30μ. σχοινιού , Περνάμε κάτω από πέτρες.
Μετά από το επόμενο κατέβασμα υπάρχει κατακόρυφο βάραθρο 70μ. στο οποίο μπορούμε να διακρίνουμε τις αλλαγές των τύπων του ασβεστόλιθου ανάλογα με τις γεωλογικές περιόδους σχηματισμού του. Εδώ η ροή νερού αυξάνεται.
Στο σημείο που πατάμε υπάρχει λίμνη και το πέρασμα γίνεται κάτω από χαρακτηριστικό βράχο για να συνεχίσουμε με μικρή κλίση.
Στα 230μ. υπάρχει Spit από την εξερεύνηση του 1989 η οποία έφτασε μέχρι τα 260μ.
Μετά από κάθετα τμήματα φτάνουμε σε δάπεδο ευθύγραμμο και στο επόμενο κατέβασμα υπάρχει αίθουσα από την οποία ανοίγουν 2 διαδρομές.
Η μία συνεχίζει το κατέβασμα και μετά από 40 περίπου μέτρα καταλήγει σε λίμνη που περνώντας την με τραβέρσα συναντάμε διάδρομο που στο τέλος έχει πεσμένες πέτρες. Κατεβαίνοντας ανάμεσα από αυτές φτάνουμε σε στενό άνοιγμα κυκλικό από το οποίο δύσκολα περνά ο σπηλαιολόγος.
Ακολουθεί μαίανδρος με πλάτος μισό μέτρο περίπου, κατηφορικός, ο οποίος συνεχίζει μέχρι να συναντήσει βάραθρο.
Η άλλη διαδρομή ακολουθεί ένα στενό διάδρομο όπου περνά ο σπηλαιολόγος έρπην, για να τελειώσει σε εξώστη, από όπου αρχίζει βάραθρο το οποίο καταλήγει μετά από 40 μ. περίπου μετά από κάποιες άλλες καταβάσεις στο μαίανδρο που είχαμε βρει στο προηγούμενο κατέβασμα. Συναντώνται οι διαδρομές και αρχίζει άλλος μαίανδρος αριστερά, ο οποίος όμως στενεύει απαγορευτικά μετά από λίγα μέτρα.
Το βάραθρο που αρχίζει από εκει έχει διάμετρο περίπου 5μ. και βάθος 45μ. Πατώντας κάτω συναντήσαμε μια εισροή νερού, και ένα μικρό μαίανδρο ο οποίος μετά λίγα μέτρα φθάνει σε αίθουσα όπου υπάρχει σιφόνι από την αριστερή πλευρά και από την άλλη δύο διάδρομοι. Ο ένας στενεύει πολύ μετά από 6μ. περίπου, ενώ ο άλλος συνεχίζει για 40μ.!
Σε αυτόν βρίσκονται πολλά υλικά που έχουν παρασυρθεί από το εξωτερικό περιβάλλον όπως πλαστικά φυσίγγια χώμα, φύλλα κ.α. Προχωράει κάπως ανηφορικά για να καταλήξει, μετά από μικρή λιμνούλα με λασπωμένο νερό σε στένωμα από όπου δεν περνάει άνθρωπος.
Λίγο πριν την λιμνούλα υπάρχει κατηφορικό στενό τμήμα το οποίο όμως στενεύει και αυτό μετά λίγα μέτρα.
Το σιφόνι έχει μήκος 5μ. στην επιφάνεια, ενώ το βάθος του είναι και αυτό 5μ. Η προσπέλασή του δεν έγινε γιατί ο σπηλαιοδύτης, δεν χωρούσε να περάσει με τις μπουκάλες στην πλάτη. Πάντως το άνοιγμα είναι χαμηλό και δείχνει ότι φαρδαίνει μετά.
Η υψομετρική διαφορά από την είσοδο έως το σιφόνι είναι -490μ. Η θερμοκρασία 12° C και η υγρασία 85%.
Η συνέχιση της εξερεύνησης απαιτεί κατάδυση με μπουκάλες στα πλευρά και έμπειρους σπηλαιολόγους, καθώς και άλλη μία εβδομάδα για την κατασκήνωση. Μέχρι τώρα είναι το βαθύτερο σπήλαιο της Πελοποννήσου και το 4° στην Ελλάδα. (Νικολαΐδης Στέφανος ΣΠΕΛΕΟ)
Τα μέλη της ομάδας μας που βρέθηκαν στα Πελετα γνώρισαν από κοντά την εμπειρία της σπηλαιολογικής έρευνας!!
